MECLİSTE KAVGA VAR

Ülke’min en kutsal çatısı, Türk’ün dış Dünya’ya bakan aynası, Memleket’in bütün problem’lerinin çözüm kapısı,
Bu ülkenin kurucusu M. Kemal ATATÜRK’ÜN Emaneti Yüce meclis’te kavga var.
Bu kutsal meclise gönderdiğimiz temsilcilerimiz vekâleten bizi temsil ettiklerini unutup, kendi bildiklerini okumaya devam ediyorlar.
Kendilerine vekâleten bu işi yaptıklarını birileri hatırlatsa da, hiç aldırış etmez veya senin vekilin değilim der keser atar.
Bunlar kim? Hangi partinin vekili? İsimleri ne? Sormayın.
Hangi partinin vekili olursa olsun, Hangi düşünceyi ve fikri taşıyor olursa olsun, Talim ve terbiyeden yoksun örf ve adetten uzak, insanlıktan nasibini almamış, Türk Milletinin onur ve gururunu şeref ve haysiyetini düşünmeyen kendini bilmez vekil sıfatı taşıyan kim varsa.
Bilmeli ki; O kutsal çatı, gerile gerile oturma yeri değil.
Bilmeli ki gevrek gevrek gülme ve ağzını yavşak yavşak açarak küfür etme yeri hiç değil.

Genel başkanlarına yalakalık yapmak için kutsal çatı altında yapılan genel kurulda memleket meselelerine çözüm aramak için bir şeyler üretmedikleri gibi bir şeyler üretenlere de sahte kabadayılık yaparak göze girme çabası harcama yeri hiç değil.

Türk Milleti sizileri çok iyi takip ediyor ve beyinlerine kazıyarak not alıyorlar.

Tabi bu bahsettiğim adamların hiç umurunda değil.

Çünkü onlar daima meclise giderler. Bu seçim sistemi var oldukça Türk milleti iyi biliyor ki bu tipler genel başkanlarının şakşakçısı, yağdanlıklarıdır ve daima kontenjan ya da genel başkan tasarrufunda mutlaka partide ve mecliste olurlar.

Bazı ilginç olayları yaşamamıza neden olan vekillerde var.
Mesela bir köylüye, Kâbe ye gideceğim ALLAH nasip ederse dileğine “Ne işin var orda? Birde Muhammed seni orda bırakmazsa gelemezsin” sözünü utanmadan, sıkılmadan söyleyen ve söylediğinden hiç rahatsız olmayan vekil gibi.
Meclis kürsüsünden ağzını gere gere alay ederek genel kurulu dolduran bütün vekillerin gözünün içine baka baka “ Vay… Bu memlekette peygamber gibi bilinen bir başbakanın hanımını siz nasıl Gataya almazsınız?” Sözünü söyleyerek işgüzarlık yapan ve bu hareketi ile bir şeyler yaptığını düşünen vekillerde var.

Hele bir de Kemal’e ermemiş bir Anadol’u var ki; Devletin Bahçesine girmiş…
İşgüzarlık yapıyor.
Bir metre değil, burnunun ucunda avazı çıktığı kadar bağırması yetmezmiş gibi, el kol hareketi ile yaramaz çocuklar gibi sağa sola kafa atması rahatsız etmiş.
Ertesi gün basın açıklaması çok sert.
Genel başkan bir taşla iki kuş vurma hesabı yaparak, kızım sana söylüyorum gelinim sen anla, Misal-i “her kim-ki sebebi ne olursa olsun Devletin bahçesine bir metre yaklaşırsa… Ne olacağını görür.” Vesselam.

Ülkemin seçmeni aslında işini biliyor, geçmişte ne partiler vardı. Biz asla yıkılmayız diyen ve ilk seçimlerde sandığa gömülenler hafızalardan silinmedi.
Bunlardan ders alması gereken seçmen değil mecliste gurubu olan vekiller. Ama ne hikmet varsa ders çıkarmak bir yana gün ve zaman geçtikçe inadına aynı hataları yapmaya devam ediyorlar.

Aslında mecliste yapılan kavgaya geri dönmek gerekirse hiçbir genel başkan ve hiçbir milletvekili o kutsal çatı altında kavga ve küfür etme nezaketsizliğini gösteremez.
Bütün dünyanı Türk milletinin aynası olan meclise baktığında seviyesiz, nezaketten yoksun tutum ve davranış içinde olduğumuzu görmesi mecliste kilerini rahatsız etmemiş olsa da, şahsen Türk Milletinin bir bireyi olarak beni utandırıyor.
Siyaset yapmak için gönderdiğimiz milletvekillerimiz ve başlarında bulunun genel başkanlarının artık bu kısır döngüye son vermeleri gerek. Küfürlü münakaşalar yerine, sadece muhalefette olduğu için sırf muhalif olma adına çirkin saldırılarda bulunmak yerine, yapıcı siyasi üslup içinde saygılı bir şekilde birbirleri ile anlaşma yoluna gitmeleri bu ülkenin yararına olacaktır.
Muhalefet sen bunu kötü yaptın ben doğru olanı yapardım. Sen iyi yaptın ama ben mükemmelini yapardım. Diyebilir.
İşte bu yapacaklarını ve karşı tarafın yaptıkları kötü olumsuz şeyleri Millete anlatmanın yolu Türk Milletinin Kutsal çatısı altında Dünyanın gözünün içine bakarak nezaketsiz, siyasi üsluba yakışmayan tutum ve davranış içinde ukalaca anlatmak iş değil.



İbrahim Erdem KARABULUT